29 ekim perşembe. Bakınca sanki çok olmuş gibi. O kadarözlemişim ki özlemek kelimesi yetmez olmuş. O kadar özlemişim ki özlemin vücutbulmuş hali ben olmuşum. O kadar özlemişim ki yüreğim paramparça olmuş ama benher parçasıyla ayrı ayrı özlemeye devam etmişim. Ve ediyormuşum. 29 ekim perşembe.O perşembeyi düşünüyorum. Daha öncesini. Cumartesiyi mesela. Her şey gözümdecanlanıyor. Her ayrıntıyı aklıma kazımaya çalışıyorum. 29 ekim perşembe. Bir debakmışım her şey bugün gibi. Senden sonra zaman geçmemiş gibi. Ödüm kopuyorzaman geçecek de unutacağım diye.

O acı bıçak gibi yüreği kesince, tek düşünebildiğin “bendevam edebilecek miyim” oluyor. “O gitti, ben bu acıyla kalabilecek miyim?Annemin bu acısını gördükten sonra devam edebilecek miyim?” Sonra zamanla acıözleme dönüşüyor. Bu sefer düşünebildiğin kadar çok şey düşünmeye çalışıyorsun.Hepsini ayrı ayrı. Hepsine sıkı sıkı sarılmak, hiçbirini bırakmamak istiyorsun.Bari onlar gitmesin diye. Hep konuşmak istiyorsun. Aynı şeyleri tekrar tekrar.Hem anlatarak, hem dinleyerek hafızanda yer etsin istiyorsun. Her şeyi unutmakistiyorsun, ona daha çok yer kalsın hafızanda diye. Ondan bahsedince insanlarüzülmesin, teselli etmeye kalkmasın istiyorsun. Sadece dinlesinler,hatırlasınlar, hatırlatsınlar. O bir acı değil. Gidişi acı, o değil. Ogüzelliğin ta kendisi. Hep yazmak istiyorsun. Söz uçar yazı kalır diye. Sengidersin, ben giderim, dünyada bir güzellik kalsın diye. Yazıp yazıp siliyorsun,onun için yazdıkların onun kadar güzel değil diye. Hep okumak istiyorsun.Başkalarının anılarını, güzelliklerini de kendininmiş gibi sahiplenmek için.Ona dair hiçbir ayrıntıyı kaçırmamak için.

Ara sıra girip sana yazılanları okuyorum. Sık sık hatta. Veher seferinde diyorum ki “Dünyanın en güzel cümleleri çoktan dünyanın en güzelabisinin, en güzel insanının arkasından söylenmiş, bundan sonra yazılan,söylenen hiçbir şey bu kadar güzel olamayacak. Hep biraz eksik olacak. Bizgibi. ” Sonra devam ediyorum. “Dünyanın en güzel günleri de çoktan yaşandı.” Belkigüzel günler göreceğiz, ama en güzelden hep biraz eksik olacağız. Bir sen eksikolacağız. Bir kere eksilince bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmuyor çünkü. Yerindolmuyor.

Rabbim, tövbe isyan etmiyorum. Verdiklerine, vermediklerine,verip aldıklarına binlerce şükür. Acımı, özlemimi sen biliyorsun, yüreğimeferahlık ver. Bizi cennetinde kavuştur.

29 ekim Perşembe 04.05. Rabbim mekanını cennet eylesin. 

" Onlar başlarına bir musibet geldiği zaman 'İnna lillahi ve inna ileyhi raciun' (Biz Allah'a aidiz ve sonunda O'na döneceğiz) derler.  (Bakara,156)                                                                      "Başına bir musibet gelen kimse, bilahere o musibeti hatırlayıp da 'İnna lillahi ve inna ileyhi raciun' sözünü yenilerse, o musibet eskimiş olsa bile Allah Teala, ona, başına musibetin geldiği günkü ecrin bir mislini yazar."   (Hadis.i Şerif, İbni Mace)                                                                                                                                -İnternette Muhammed Faruk için hazırlanmış sayfayla karşılaştım. Allah azze ve celle rahmet etsin, ailesi ve yakınlarına sabır versin.Faruk'un babası ile konuşmuşluğum yok. Yakınlarından sadece Abdullah Topçu abimizi tanıyorum; o da bir senedir.                                             M.Faruk'un resimlerine baktım, videoları seyrettim, hakkında yazılanları okudum. İnsan hüzünleniyor.. Gözlerim yaşardı ama şunu da biliyorumki bu duyguları en iyi baba olanlar anlar. Arkadaşların evine gidip çocuklarını sevince ya da yollarda anne-babasının yanında küçük çoculları görünce içim sızlıyor. Düşünüyorum da benim başkasının çocuğuna olan merhametim böyle ise kendi evladıma ne kadar olurdu acaba ?                                                                                                                 Dünya işte; dün geçti, bugün yaşıyorsun, yarına çıkacağınsa belli değil. Dertler, sıkıntılar, ayrılıklar... Peygamber efendimiz aleyhissalatu vesselam şöyle dua ederdi : " Ya Rabbi ! Bana öyle yakin verki, musibetler bana kolay gelsin." (Tirmizi)     Allah Resulu sallallahu aleyhi ve sellem' in Hazreti Fatma hariç bütün çocukları, kendisi hayatta iken vefat etmişti. Oğlu İbrahim ölünce, "Ya İbrahim! Ölümüne çok üzüldük. Gözlerimiz ağlıyor, kalbimiz sızlıyor. Fakat, Rabbimizi gücendirecek bir şey söylemeyiz," buyurmuştu.                                                             "Bir çocuk ölünce, Allah'u Teala bildigi halde meleklerine sorar: 'Kulumun çocuğunu aldınız, kalbinin meyvesini kopardınız. Peki kulum buna ne dedi ? Ya Rabbi! Hamd edip, tesimiyet gösterdi. - O kuluma cennette bir ev yapıp, adını da, 'Hamd Evi' koyun."  (Tirmizi)                                                                                                                Ahiret inancı olmayan insan sevdiğini kaybettiğinde, 'Bir daha onu göremeyeceğim !' düşüncesiyle bunalımlara girer, hayatı kararır. Müslümanlar ise bunun geçici bir ayrılık olduğunu bilirler ve tüm sevenleriyle tekrar kavuşacakları o günü beklerler. Okudukları ayet ve hadisler onların gönüllerini ferahlandırır.                                                                                                                    "      "Adn cennetleri girecekleri yerdir.Babalarının, eşlerinin, çocuklarının iyi olanlarıda oradadır. Melekler her kapıdan yanlarına girip, 'Sabrettiğiniz için size selam olsun. Ahiret yurdu ne güzeldir,' derler.   (Rad,23.24)                                                                                                                                         Sadece dünyadakilermi ! Allah Resulu sallallahu aleyhi ve sellem bir hadis-i şerifte şöyle buyuruyor : "Mü'min ölü için cennetten yaygı serilir. Cennet elbiseleri giydirilir. Ona cennetten bir kapı açılır. Kabre cennet kokuları yayılır. Yanına güzel yüzlü, güzel elbiseli, güzel kokular saçan biri gelir. Buna 'Sen kimsin ?' diye sorar, o da, 'Senin salih amelinim' der. Bunu işitince, 'Ya Rabbi! Kıyamet çabuk kopsa ! Ya Rabbi! kıyamet çabuk kopsa da, çoluk çocuğuma ve mallarıma kavuşsam' der," buyurmuşlardır.                                                                                                                                                                    İşte bizleri sevindirecek başka hadisler :                                                                                                          "Melekler ölen mü'minin ruhunu mü'minlerin yanına getirirler. Şüphesiz ki, mü'minlerin ruhları o ölenin ruhundan dolayı sizin kaybettiğiniz bir şeyi bulmanızdan daha fazla sevinirler... (Nesai)                                                                                            "Kıyamette Allah'u Teala, mü'minlerin çocukları için, 'Bunları cennete götürün' buyurur. Melekler çocukların cennete girmesini söylerler. Çocuklar, 'Ana-babamızı almadan girmeyiz' derler. Cenab-ı Hak, çocuklara buyurur ki, 'Ey yavrular! Haydi gidin, ana-babanızı da alıp cennete girin."  (Nesai)                                                                                                                "Cennetlikler cennete girince Allah onlara, 'Size vermemi istediğiniz birşey varmı?' diye soracak. Onlar, 'Ya Rabbi! Yüzlerimizi ak etmedinmi, bizi cennete koyup, cehennemden kurtarmadınmı? Daha ne isteriz, derler.  Bunun üzerine Allah, cennet ehlinin gözlerindeki perdeyi kaldırıverir de onlara verilen en güzel ve en değerli şey Rablerine bakmak olacaktır." (Müslim)                                                                                                 Ölüm hepimizin ortak kaderi. Bizden öncekiler öldü, bizde öleceğiz, bizden sonrakilerde ölecek. Ölümsüzlük sadece yüceler yücesi olan ALLAH' a aittir.                                                                                                                                            "Göklerde ve yerde var olan her şey yok olup gitmeye mahkumdur. Ancak sonsuz büyüklük ve ikram sahibi olan Rabbinin zatı baki kalır."    (Rahman,26.27)             

§  İnsan doğmak kolay, insan ölmek zordur. Rüştü Alçı

§  Hayatı ölügeçmeyenler ölümleriyle de hayat verirler.A. Cemil

§  Şerefli birölüm şerefsiz bir ömürden daha iyidir. Tacitus

§ Yaşadığınızgibi ölürsünüz. Öldüğünüz gibi dirilirsiniz.  Hz. Muhammed (sav)

§  Ne kadaryaşadığımız değil, nasıl yaşadığımız önemlidir. Anonim

Bedenintoprak altına girmesi ölüm değildir, ahirete doğuştur. Ö. Tuğrul İnançer

§  İnsanlar uykudadır, öldükleri vakit uyanırlar. Hz. Muhammed (sav)

§  Ölüm güzelşey, budur perde arkasından haber, Hiç güzel olmasaydı ölür müydü peygamber? Necip Fazıl Kısakürek

§ Herkesbu misafirhaneye uğrar ve bir iz bırakır gider.

§ Yaşayanmevta olmaktan bin kat daha iyisidir ölmüş biri olmak…

Gideli bir buçuk sene oldu meleğim. İki doğum günü geçti. İki yaş. Büyüdün mü daha ? Ben yetişebilir miyim sana ? Hani sen sürekli avizeler çarpardın ya, ben de çarpıyorum. Ben de büyümüş müyümdür ? Yaklaşıyor muyum sana ? Görüyosun bizi biliyorum. Hatta görmekten de öte bizimlesin sen.Seni göremesem de, dokunamasam da, sen burdasın. İnanıyorum. Çünkü buna inanınca her şey daha kolay.

Daha kolay dediğime bakma sen. Sensiz kolay değil. Yetmiyor hissetmek. Özlüyorum çok. Görmek, dokunmak, sarılmak istiyorum. Sen yanımdayken sana kaç kere sarıldığımı hatırlamıyorum. Belki bir, belki iki. Ama şimdi o kadar istiyorum ki bunu. Sıkı sıkı sarılıp, hiç bırakmamayı seni. Belki de gidişine engel olabilmeyi.

On dört sene, sürekli beraberdik biz. Ne zaman ihtiyacım olsa yanımdaydın sen. Hatta ihtiyacım olmadığını düşündüğüm zamanlarda bile. O zaman bundan hoşnut olmasak da, birlikteydik. Aynı okuldaydık, sürekli aynı kurslara gittik, yollarda hep beraberdik. Memnun değildik. Sen beni fazlalık görüyordun, ben sana gerek olmadığını düşünüyodum. Değilmiş öyle. Çok gerek varmış sana. Olmazmış sensiz. Olmuyor da. Hep eksik bir şeyler. Ve hep eksik kalıcak.

Gidişinle koskocaman bir boşluk oluştu hayatımızda. Ne koyarsan koy, mümkün değil dolmaz. Ne doldurabilir ki gidenin yerini ? Hiçbir şey. Yavaş yavaş kabulleniyoruz. Sensizliğe alışmayı deniyoruz. Ama dedim ya, kolay değil. Sensiz devam etmek kolay değil. Her yerde senden bir parça varken, sensizlik kolay değil.

Altı kişilikti bizim hayatımız, her şeyimiz. Sen gittin ya, boş kaldı yerin. Bomboş.

Ve ben çok özledim seni. Çok özledik.

Bu kadar aslında. Hepsi bu. Özledim. Çok özledim.

Bi an çıkıp gelsen. Sadece bi an. Son bi kere daha görsem seni. Son bi kere daha sarılsam sana. Son bi kere. Yetmez biliyorum. Ama hiç olmazsa bi kere ?

Çok özledim çünkü. Çok çok özledim.

Ve ne kadar sevdiğimi anladım seni. Meğer sen benim en kıymetlilerimdenmişsin. Değerini anlamam için kaybetmem gerekiyomuş seni. Geç de olsa anladım meleğim. Hem de çok iyi anladım. Ve şu an elimde bir sürü keşkem var. Ama sen yoksun. Değiştiremem hiçbirini, düzeltemem. Geri getiremem seni. Sadece özleyebilirim.

Özlemek de güzel. Hiç giderilemeyecek bi özlem olsa da. Çünkü hepsi güzel anılar. Çok güzel. Ve onları özlemek, hiç yaşanmamış olmalarından çok çok daha güzel. Başka hatıralarımız olmiycak, hiçbirinin tekrarı olmiycak, ama hepsi bir zamanların gerçeği. Ve o zamanlar güzel zamanlar. O yüzden hepsi çok güzel o anıların. Sen varsın hepsinde.

Anıların her biri için, her bir dakikası için ayrı ayrı teşekkür ederim sana.

Söyliycek başka bi şeyim yok.

Sadece özledim meleğim.

Ve iyiki doğdun. İyi ki.

Yazım tarih ve saati: 24.5.2011 00:16:00

TERCÜMESİ: Ey Allahım ! Onun bütün günahlarını bağışla, ona merhametinle muamele eyle, var idiyse kusurları onları görmezden gel. Kapına gelip de indiği yerde ona ikramda bulun, onun yerini genişlet Ya Rabbi ! Onu orada yağmurla, karla ve soğukla temizle ve onu hatalarından, bembeyaz bir elbisenin kirden temizlendiği gibi temizleyip pak eyle !

Allahım ! Onun bulunduğu yeri hayırlarla dolu bir bölge eyle, ve bulunduğu bölgeyi de hayırlı kimselerin yatmakta olduğu bir bölge kıl, ve onu cennetine koy.

Ya Rabbi, onu kabir azabının ve cehennem ateşinin zorluklarından koru Allahım !.